چرا ظروف آشپزی تحت درمان با پلاسما با ریزساختار خود می تواند به خصوصیات غیر چسبنده ای برسد؟

در زمینه وسایل آشپزی مدرن ، فناوری درمان پلاسما به تدریج در حال ظهور است و پیشرفت های جدیدی را برای بهبود عملکرد وسایل آشپزی به ارمغان می آورد. در میان آنها ، عملکرد بی نظیر و بی نظیر وسایل آشپزی تحت درمان با پلاسما ، توجه زیادی را به خود جلب کرده است و تحقق این عملکرد تا حد زیادی به دلیل ریزساختار نفیس تشکیل شده بر روی سطح آن پس از درمان پلاسما است.

به عنوان یک فرآیند برش ، فناوری درمان پلاسما نقش اساسی در تولید وسایل آشپزی دارد. در طی فرآیند تصفیه ، ابتدا گاز از طریق یک دستگاه خاص با دمای بسیار بالا گرم می شود تا آن را به حالت پلاسما تبدیل کند. پلاسما دارای خواص منحصر به فردی است. این تعداد از تعداد زیادی از ذرات بارگذاری شده تشکیل شده است ، می توانند برق را انجام دهند و انرژی بالایی داشته باشند. قوس تولید شده در اسلحه اسپری پلاسما برای تشکیل یک جت پلاسما با درجه حرارت بالا استفاده می شود و پودرهای سرامیکی ویژه و سایر مواد به جت معرفی می شوند. این پودرها به سرعت توسط پلاسما با درجه حرارت بالا ذوب می شوند و با سرعت بسیار بالا روی سطح وسایل آشپزی پاشیده می شوند. هنگامی که پودر مذاب با سرعت زیاد به سطح وسایل آشپزی برخورد می کند ، به سرعت خنک و جامد می شود و بدین ترتیب یک پوشش مخصوص روی سطح وسایل آشپزی می سازد. این پوشش یک ساختار مسطح معمولی نیست ، بلکه یک ساختار پیچیده و پر از ویژگی های میکروسکوپی منحصر به فرد است.

ریزساختار تشکیل شده بر روی سطح وسایل آشپزی پس از درمان پلاسما بسیار منحصر به فرد است و عنصر اصلی برای دستیابی به عملکرد غیر چوب کارآمد است. از سطح میکروسکوپی ، سطح وسایل آشپزی با برآمدگی ها و شیارهای ریز پوشانده شده است و اندازه این ویژگی های میکروسکوپی معمولاً در سطح میکرومتر یا حتی نانومتر است. وجود این ریزساختارها به شدت حالت تماس بین مواد غذایی و سطح گلدان را تغییر می دهد. هنگامی که غذا با سطح گلدان تماس می گیرد ، به دلیل وجود برجستگی های میکروسکوپی و شیارها ، منطقه تماس واقعی بین غذا و گلدان بسیار کاهش می یابد. به عنوان مثال ، این مانند تقسیم یک سطح تماس مسطح به نقاط تماس بی شماری است ، و تناسب محکم اصلی در سطح بزرگ با تماس پراکنده و پراکنده جایگزین می شود. این تغییر در حالت تماس در سطح میکروسکوپی باعث می شود که مواد غذایی محکم به یک ناحیه بزرگ روی سطح گلدان چسبیده و از این طریق به طور موثری بروز چسبیدن را کاهش دهد.

مکانیسم این ریزساختار منحصر به فرد که بر عملکرد غیر چسبنده تأثیر می گذارد ، چند وجهی است. در فرآیند پخت و پز ، انتقال حرارت یک عامل مهم است. هنگامی که گلدان گرم می شود ، قسمت بلند شده از ریزساختار سطح می تواند اولین کسی باشد که با گرما تماس می گیرد و به سرعت گرم می شود ، در حالی که قسمت شیار نقش عایق و بافر را تا حدی بازی می کند. این الگوی گرمایش ناهموار باعث می شود توزیع گرما در منطقه تماس بین مواد غذایی و گلدان معقول تر شود و از چسبیدن به گلدان به دلیل گرمای بیش از حد مواد غذایی جلوگیری شود. به عنوان مثال ، هنگام سرخ کردن تخم مرغ ، بعد از تماس مایع تخم مرغ با سطح گلدان ، به دلیل تأثیر ریزساختار ، گرما را می توان به طور مساوی به مایع تخم مرغ منتقل کرد و باعث می شود که به آرامی و یکنواخت محکم شود و احتمال چسبیدن به سطح گلدان را به دلیل گرمای بیش از حد محلی کاهش می دهد.

علاوه بر این ، ریزساختار همچنین تأثیر قابل توجهی در رفتار مایع روی سطح گلدان دارد. در فرآیند پخت و پز ، مایعات مانند گریس و آب رسانه های متداول هستند. در سطح ریزساختار وسایل آشپزی تحت درمان با پلاسما ، قابلیت مرطوب کننده مایع تغییر کرده است. تحت عمل برآمدگی های میکروسکوپی و خندق ها ، مایعات مانند گریس به وجود می آیند که یک فیلم مایع مداوم و بزرگ در منطقه بزرگ ایجاد می شود ، اما تمایل به وجود در شکاف های ریزساختار به شکل قطرات کوچک وجود دارد. این قطرات کوچک می توانند نسبتاً آزادانه روی سطح گلدان بچرخند و حرکت کنند و باعث کاهش بیشتر تماس مستقیم بین غذا و گلدان می شوند. هنگامی که مواد غذایی در گلدان پخته می شوند ، این قطرات پراکنده می توانند یک لایه روان کننده بین غذا و سطح گلدان تشکیل دهند ، دقیقاً مانند "توپ های کوچک" بی شماری بین این دو ، اصطکاک را به شدت کاهش می دهد و باعث می شود مواد غذایی بتوانند روی سطح گلدان حرکت کنند ، بنابراین به طور مؤثر از چسبیدن گلدان جلوگیری می کنند.

از نظر مکانیکی ، وجود ریزساختار نیز رابطه بین چسبندگی و اصطکاک بین غذا و گلدان را تغییر می دهد. برای گلدان های سنتی با سطوح صاف ، چسبندگی بین غذا و گلدان نسبتاً بزرگ است. هنگام تلاش برای جابجایی غذا ، غلبه بر یک اصطکاک بزرگ ضروری است که به راحتی باعث می شود غذا به گلدان بچسبد یا حتی شکسته شود. ریزساختار سطح وسایل آشپزی تحت درمان با پلاسما ، با کاهش ناحیه تماس ، چسبندگی بین مواد غذایی و گلدان را کاهش می دهد. شیارها و برآمدگی های موجود در ریزساختار می توانند جهت نیروی غذا را هنگام حرکت به حدی هدایت کنند و نیروی اصطکاک را روی غذا در حین حرکت یکنواخت تر و پراکنده تر کنند و بیشتر خطر چسبیدن به گلدان را به دلیل اصطکاک ناهموار کاهش می دهد.

در سناریوهای آشپزی واقعی ، وسایل آشپزی تحت درمان با پلاسما عملکرد غیر نچسب را با ریزساختار منحصر به فرد خود نشان داده است. این که آیا مواد تشکیل دهنده ای با ویسکوزیته بالا ، مانند محصولات برنج گلوتین ، یا سرخ کردن و سرخ کردن که به عملیات ظریف مانند پنکیک نیاز دارد ، این وسایل آشپزی به راحتی می تواند آن را اداره کند. محصولات برنج گلوتین مستعد ابتلا به چسباندن در طی فرآیند پخت و پز هستند ، اما بر روی سطح وسایل آشپزی تحت درمان با پلاسما ، به دلیل تأثیر ریزساختار ، ناحیه تماس بین برنج گلوتین و گلدان کوچک است و ایجاد چسبندگی قوی دشوار است و می تواند در صورت خارج شدن از گلدان ، شکل سالم خود را حفظ کند. هنگام سرخ کردن پنکیک ، خمیر را می توان به طور مساوی روی سطح ریزساختار پخش کرد ، گرما به طور مساوی منتقل می شود ، شکستن پنکیک هنگام چرخش آسان نیست و به هیچ وجه به تابه نمی چسبد و فرآیند پخت و پز را نرم تر و کارآمدتر می کند .